.

Tijdens de expo Festival der liefde kijk je naar schilderijen en getekend werk van Lotti van der Gaag. Zij is vooral bekend geworden als beeldhouwster en was rond 1950 nauw betrokken bij de CoBrA-beweging.

De tentoonstelling bevat tientallen werken, waaronder schilderijen, tekeningen en sculpturen. Veel van de werken komen uit de persoonlijke nalatenschap van Lotti van der Gaag en zijn nooit eerder aan het publiek getoond. 

Zadkine, Appel en Corneille  

Lotti van der Gaag (1923-1999) volgde lessen aan de Vrije Academie in Den Haag. Haar leraar Livinus van de Bundt bracht haar in contact met het werk van de Parijse beeldhouwer Ossip Zadkine.  

In 1950 vond Lotti een onderkomen in de Rue Santeuil, in Parijs, het beroemde atelier waar ook de kunstenaars Karel Appel en Corneille in die jaren werkten. Hoewel ze een atelier deelde, heeft Lotti niet formeel deel uitgemaakt van de CoBrA groep. Ook heeft ze in die jaren nooit met hen geëxposeerd. Er is wel veel verwantschap tussen haar werk en dat van de CoBrA-schilders.  

Lepelschilder

Mensen spelen de hoofdrol in het werk van Lotti van de Gaag. Zij verbeeldt hun gevoel en hun onderlinge relaties, soms complex, soms vrolijk, soms met spanning. Opvallend zijn de grote hoofden en de vaak dubbele paren ogen die de beschouwer recht aankijken. Er lijken zich kleine verhaaltjes af te spelen, maar wat er precies gebeurt blijft in het midden.

Ze schildert niet realistisch, maar heel vrij: in golvende lijnen die met grove penseelstreken zijn aangebracht. Soms gebruikte de kunstenaar de achterkant van een lepel om strepen in de dikke verf te schrapen, zoals te zien is in Bosgod (1966). Om die reden werd ze in Frankijk, waar ze vanaf 1950 woonde en werkte, ook wel ‘peintre à la cuière’ (lepelschilder) genoemd. 

Beeld:
-Lotti van der Gaag, Zonder titel, 1972, collectie Stedelijk Museum Schiedam, schenking de heer en mevrouw G A Verweij - de Graaff
-Lotti van der Gaag,Attente Suprême, 1970, collectie Stedelijk Museum Schiedam, schenking dhr H. Tepe
-Lotti van der Gaag in haar atelier, ca. 1985, Nico Koster/MAI